Sot, mermerin e ftohtë e lava me lot

Nënës

Pranë guri të merrmertë qëndroj pa fjalë duke pritur kot ndonjë fjalë.

Djali i im kishe qejf të më thërrisje
sa herë ndonjë lajm të mirë prisje.

Eh, sa herë ke prishur gjumin për mua oj nanë, gati bukë e ujë kisha pranë.

Kishe frikë nga ujqit dhe qentë që lehnin çdo ditë se do më hanë
se dilja herët e ktheshesha me Hënë.

Eh, ato duar me plot vrraga
Sa në brum e sa në ara
Kurrë nuk the se je lodhur
as në të ëmblën sofër.

Sa të shkëlqente fytyra nga mirësia
kur tregoja mësimet e mia.

Por qentë lehnin, lehin e do lehin
ata edhe të ngordhur do lehin.

Eh, sot mermerin e ftohtë
e lava me lot, unë biri yt
e shtrenjta nanë.

Sabedin SHERIFI
Maj 2024, Hanau